Meevaren met de Boreas?

Je kunt een week meevaren in de zomer. Met minimaal 2 of maximaal 4 personen ben je een week onze gast. De plannen voor de zomerreis 2026 moeten nog vorm krijgen en zodra dat is gebeurt maken we een rondzend brief met een vaarschema. Ben je nu al geïnteresseert neem dan Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. op!

2025

Dit jaar varen we zeven weken in Duitsland: Groningen via Leer, Papenburg naar Surwold, van Surwold via Oldenburg en over de rivier de Hunte naar Bremen; vanwaar we de Weser omhoog varen naar Minden. In Minden varen we over het Mittellandkanal naar Wolfsburg. Dit bijzondere kanaal vaart over bergen en dalen en is zelfs 200 kilometer zonder sluizen gebouwd! In Wolfsburg pakken we het Elbe-Seitenkanal op naar Hamburg. Van Hamburg moet je eerst de Elbe af naar zee en weersafhankelijk kiezen we dan om over zee naar Norderney te varen en vervolgens over het wad naar Delfzijl. 

14 Juli vertrekken we uit Groningen. De eerste etappe van de reis varen we via het Eemskanaal naar Delfzijl. Bij de sluis van Delfzijl overnachten we zodat we de volgende dag met de vloed de Eems op kunnen varen. Eenmaal in de sluis volgt een Duits motorjacht met een weinig ervaren schipper. Eerst dwars in de sluis en uiteindelijk achterstevoren vast gemaakt en als je goed naar de tweede foto kijkt kun je zien dat het jacht ook achterstevoren de sluis uit vaart. Wel schelden op zijn echtgenote om zijn eigen onkunde te verbergen. Zij schold terug en weer een relatie ten einde?
Met mooi rustig weer varen we naar de Duitse overkant en voor de stroom de Eems op. Rustig met de motor varen we nog altijd al snel 14, 15 km; dat vaart ontspannen en aangenaam! De vernieuwde spoorbrug bij Leer staat nog open en als we om 14:00 bij de sluis naar de Leda aankomen kunnen we gelijk schutten. In Leer hadden we een plaats voor twee nachten aan de kade besproken; we hebben een top uitzicht!
Met onze gasten maken we op de fiets een uitstap naar Miniatuurland; een indrukwekkende hal met drie grote miniatuur landschappen. Eigenlijk een beetje teveel om in 1 bezoek te kunnen opnemen. De minigolfbaan was een aangename afleiding tot slot.
We vervolgen onze reis over de Eems en overnachten in Papenburg. De Eems heeft in de bovenloop een bijzonder landschap; het lijkt een beetje op de wadden in het klein. De dag erop is een spannende dag vanwege de lage bruggen op het Küstenkanaal. Er is een doorvaarthoogte van 4m50 gegarandeerd maar als wij de masten en de antennes naar beneden brengen zijn we nog steeds 4.94m. Dat is al minder dan vorig jaar, omdat we extra ballast hebben ingenomen: ruim twee ton water voor in de kiel en nog een paar honderd kilo aan zandzakken om het schip recht te leggen. Voor nood kunnen we in de bakdekskisten 3600 liter water pompen, mocht dat nodig zijn.
De ervaring van onze vorige reis leert, dat er altijd een marge is, maar spannend is het wel. Het valt gelukkig mee: in Surwold leggen we het schip onder de brug stil en meten dat we nog 23 cm over hebben. So far so good.
We meren af aan een kade in Surwold waar we afscheid nemen van onze gasten die op de fiets terug gaan naar Groningen.

Sluis Delfzijl	onderweg naar Leer	Uitzicht in Leer	De Boreas aan de kade in Leer
Vesting Bourtange in Miniatuurland Leer	waddenlandschap aan de Eems	De Meijerwerf bij de sluis van Papenburg	Papenburg

21 Juli beginnen we aan de tweede etappe van de reis. Inmiddels is het dag 3 van het Schützenfest en de indringend luide bassen van de feesttent hebben ons (weer) uit de slaap gehouden. Als onze nieuwe gasten in de middag arriveren gaan we, in overleg, meteen weg van het lawaai.

We varen op het Küstenkanaal. Op dit kanaal vaart de dreiging dat we alsnog een te lage brug tegenkomen, voortdurend met ons mee. De eerste dag eindigt vlak na Kampe. De volgende dag arriveren we in Oldenburg. We kunnen afmeren in de Theaterhafen aan een vervallen kaai en het is een hele toer om een achterlijn aan de wal te krijgen. Na het bezoek aan de gezellige binnenstad, varen we, omdat we nog een flinke reis voor de boeg hebben eind van de middag verder. Nu kunnen we profiteren van het afgaande tij en varen met de stroom mee de rivier de Hunte af, tot het kruispunt met de Weser.
Voor de zeevaartschool, leggen we in Elsfleeth tegen de stroom in, aan hele lange touwen aan twee palen vast. Er is hier een verval van ruim drie meter!
In Bremen is een brug, die we met hoogwater niet kunnen passeren. Drie uur voor hoog water kan het wel en daarom vertrekken we weer op tijd om daar voor 11.00u te zijn. Om 07:30 varen we de Weser op en rond half elf liggen we hartje binnenstad in Bremen. De kapitein havenmeester was zo vriendelijk ons een ponton toe te wijzen waar normaal passagiersschepen aanmeren. De ons van vroeger bekende autoritaire benadering van offieciële instanties is niets meer te bespeuren en iedereen is hulpvaardig en denkt mee. Veelal mogen we gratis ergens liggen!
Het middeleeuwse gedeelte, de Schnoor, kunnen we vanaf de boot zien en aangrenzend is de grote markt met natuurlijk de Bremer Stadmusikanten. Donderdag vervolgen we onze reis over de Weser. De lage bruggen blijven vooralsnog spannend. We hebben niet veel over maar gelukkig is de aangegeven 4m50 in de praktijk juist boven de 5 meter. Voor ons, met 4.94m genoeg!
De Weser meandert door het landschap met af en toe een door sluizen gereguleerde bypass. Het verval is steeds rond de 6 meter en dat is goed te handelen. Wel steeds met twee touwen bij het wisselen van de bolders in de sluis. We gaan steeds omhoog en stijgen samen ruim 50 meter.
Via Döverden, Nienburg en Stolzenau komen we zaterdag 26 aan bij de laatste twee sluizen voor Minden. Hier moeten we op onze beurt wachten, want de laatste sluis is een stuk kleiner en daar passen geen twee grotere schepen in. In de één na laatste gaan we maar liefst 13,2 meter de hoogte in. Pas toen we aan stuurboord hadden vast gemaakt zagen we aan de bakboordkant mee-drijf-bolders. Tja, geen tijd meer om nog te verhalen en inmiddels hadden we een goed ritme om van bolder tot bolder met twee touwen omhoog te gaan.
Wel een vies klusje door de groene algenaanslag op de bolders.
Nu aangekomen op het Mittellandkanal, varen we bakboord uit en in de lucht varen we in een stalen constructie over de rivier de Weser heen; een knap staaltje ingenieurs werk!
De laatste sluis gaan we een meter of drie naar beneden en einde middag maken we vast in de industriehafen van Minden. Hier mogen we vier dagen liggen.
Zondagochtend nemen we afscheid van onze gasten, die op de fiets terug gaan naar Groningen.

Net onder de bruggen door!	Theaterhafen in Oldenburg	Aankomst in Bremen	Alternatieve Stadmusikanten	De Weser
Sluis Döverden	Vieze bolders in de wand!	Kruispunt Weser - Mittellandkanaal	13,2 meter verval!	We varen over de Weser

28 Juli begint de derde etappe:
Onze nieuwe gasten komen met de trein vanuit Groningen in Minden aan. We hebben via een vriendin uit Groningen een afspraak met een bewoonster van het in 955 gestichte klooster Fischbeck. Het is dus al meer dan 1.000 jaar oud en nu is het een christelijke woon- en werkgemeenschap van (op dit moment) 8 vrouwen. We worden gastvrij ontvangen door Uda, drinken binnen het klooster thee en koffie in haar apartement  en wandelen met haar door de kloostertuin naar de kapel. De geschiedenis kijkt op je neer en na de kerkzaal met een imposant orgel bewonderd te hebben, dalen we In de crypten af. Daar is een ovale zaal en zingen we heel zacht en ingetogen meerstemmig het Laudate. Het zachte op verzoek en de overweldigende akoestiek werkt eraan mee. Met onze gehuurde auto, bezoeken we op de terugweg naar Minden Rinteln; een historische stad aan de Weser.
30 Juli zetten we onze tocht per schip voort. We vertrekken uit Minden en varen via een sluis het Mittellandkanaal weer op. Onderweg naar Hannover met een tussenstop in Wunstorf. Om te overnachten zijn er aan het kanaal veel kades gemaakt voor zowel binnenschepen als jachten en aan de rand van Hannover vinden we zo'n plek. Van hieruit is het op de fiets zo'n 20 minuten naar het oude centrum.
Hannover heeft in de einddagen van WO II behoorlijk wat te verduren gehad maar gelukkig is er nog genoeg over om naar te kijken. In de binnenstad van Hannover is een 4,2 kilometer lange rondwandeling uitgezet langs de 36 bezienswaardigheden. Het betreffen vooral plekken met een bijzondere historie of architectuur. De route is in het plaveisel gemarkeerd met een rode lijn en staat dan ook wel bekend als Roter Faden ("rode draad"). 
Op 1 augustus komen we bij de oude Hindeburger sluis. Deze heeft een verval van maar liefst 14,2 meter! Het is hard werken om zowel voor als achter met twee touwen die we afwisselend om de vieze bolders in de sluiswand leggen, om de boot bij kant te houden. Al stijgend moet je het bovenste touw om de sluisbolder leggen en op tijd het onderste touw weer los maken, want anders verdwijnt deze onder water. Gelukkig krijgen we ze op tijd vast en los. Onderweg genieten we van het bijzondere Mittelland kanaal. Een paar keer voert het kanaal middels een aquaduct over een klein riviertje heen en zie je het onder ons door stromen. Op sommige plekken zijn hele heuvels uitgegraven om het kanaal recht door het landschap heen te voeren. Omdat we relatief hoog in het stuurhuis zitten, kunnen we mooi naar de omgeving kijken.
We overnachten in Braunsweich en gaan de volgende dag door naar Wolfsburg. De laatste sluis die we hier moeten passeren heeft bolders die mee omhoog drijven, een heel stuk makkelijker voor de matrozen!
Zaterdag 2 augustus arriveren we in Wolfsburg, het verste punt van deze reis. We meren af bij het station en het perron waar onze gasten op 3 augustus vertrekken ligt op spuug afstand! Overdag is deze door de volkswagen fabrieken bekende stad niet heel erg de moeite waard om te bekijken maar 's avonds worden we verrast door de kleurrijke  lichtshow op de gebouwen.

Klooster Fischbeck		Mittellandkanaal	Hannover
Hindenburger sluis                                                                                                                      14 meter verval; hard werken!			Foto vanaf het perron in Wolfsburg	Lichtshow vanaf de boot

5 Augustus vertrekken we uit Wolfsburg. We varen het Mittellandkanaal een stukje terug, de sluis weer door en dan stuurboord uit, het Elbe-Seitenkanaal op. Ons eerste doel is het verkrijgen van een pas waarmee we drinkwater kunnen tanken. We gaan naar Bad Bodenteich en inderdaad, bij de plaatselijke Edeka supermarkt is zo'n pas te koop. Verder valt er in het slaperige stadje weinig te beleven en varen we de dag erop verder het Elbe-Seitenkanaal af. Ook op dit kanaal, varen we af en toe over een ander riviertje heen en dat blijft een vreemde gewaarwording. Eind van de middag komen we, inmiddels met een volle watertank, aan in de industriehaven van Lüneburg. Hoewel we hier officieel niet mogen liggen, geeft de havenmeester ons toestemming om tot de volgende middag te blijven. Donderdag 7 augustus gaan we op de fiets deze 7 kilometer verderop gelegen oude Hanzestad bekijken. De stad is als Hanzestad rijk geworden met de handel in zout. De oude schepen die dit zout vervoerden zijn er nog te zien.

Na de lunch gaat onze reis verder en halverwege de middag varen we het Schiffshebewerk van Lüneburg binnen. Vóór ons uit gaat de helft van een 2 x 100 meter lange duwcombinatie de sluiskolk in en voor de andere grote wachtende schepen die er al liggen te wachten blijkt er onvoldoende ruimte. De Boreas past er net, wel bij; dikke mazzel! We liggen in een metalen bak, die via 4 wormschroeven in no time 42 meter naar beneden zoeft. We hebben gefilmd maar het blijkt onmogelijk om vast te leggen wat we tijdens deze 42 meter verval ervaren. Het Hebewerk is een ingenieus bouwwerk. Er is een balkon voor bezoekers want het is een heus spektakel in de omgeving.
Eenmaal de sluis uit komen we op de getijderivier die de Elbe is. We hebben het tij nog mee en varen tot Geesthacht. De sluismeester verwijst ons naar de kleine binnenhaven. Voor de jachthaven zijn we te groot maar er is een mooie kade waar we prima kunnen afmeren. Vrijdag 8 augustus varen we met de stroom mee verder de Elbe af.
De afgelopen dagen hebben we zonder succes geprobeerd om iemand aan de telefoon te krijgen die ons verder helpt met het zoeken naar een ligplek in Hamburg. De combinatie van "pleziervaartuig" en onze lengte is een bottleneck. Vandaag gooien we het over een andere boeg: we zijn een klein passagiersschip. Dat helpt want na in totaal 27 telefoontjes, komen we uit bij de (vrijwillige) havenmeester van een Stchting voor Traditionele Schepen, in de Sandtorhaven. Na wat heen en weer gepraat over het uiterlijk van ons schip ziet hij het wel zitten en zo varen we rond de middag deze haven binnen. We passeren een brug, die we op eigen verantwoordelijkheid onderdoor varen. Het knipperende witte licht boven de beide rode, geeft deze toestemming. We passen er met dit tij ruim onderdoor. We liggen aan de voet van het Elfi (Elb Plilharmonie), hartje centrum in Hamburg! Zaterdag maken we een uitgebreide wandeling door deze indrukwekkende stad en luisteren we naar een orgelconcert in de Michaeliskerk. s'Avonds eten we in het Portugese kwartier overheerlijk Portugees!
Zondag bezoeken we het Elfi en we krijgen uitleg over de tot standkoming van dit gebouw. We mogen de grote concertzaal bekijken en horen hoe de akoestiek rondom het podium is ge-finetuned door een Japanse techneut. Middels een reliëf in de wanden is het geluid geoptimaliseerd en als er stoelen onbezet zijn zorgt de onderkant van de zittingen voor eenzelfde absorptie dan wanneer er iemand op zou hebben gezeten. Het uitzicht over de Elbe is spectaculair!
Op zondagmorgenvroeg bezoeken we de vismarkt en wandelen we langs de Landungsbrücken. Hamburg is een indrukwekkende metropool en wordt door duizenden toeristen berzocht. Wij nemen afscheid van onze gasten en bereiden de volgende etappe voor.

Sluis Wolfsburg	Elbeseitenkanaal	Lüneburg	Hefsluis	Hamburg Rathaus
Uitzicht op het Elfi	Sandtorhaven	Toren Michaeliskerk	Elbphilharmonie	Grote concertzaal

Als we dinsdag 12 augustus om 09:30 de Sandtorhafen in het centrum van Hamburg verlaten, gaan we de Elbe (weer) op, onderweg naar Delfzijl. Met aan boord inmiddels zoon Jurjen en neef Jan, bestaat de bemanning uit louter ervaren zeelieden. Met een kalme oostenwind is de weersverwachting voor de komende dagen zó gunstig, dat we boven de Duitse waddeneilanden over zee kunnen varen. Dat vergt nog wel enige voorbereiding, want hoewel schip en bemanning zeewaardig zijn, is onze inboedel daar niet geheel op berekend. Met een rol nanotape lopen we allen schillderijen en spiegels af. Als daar geen beweging meer in zit worden alle losse dingen weggestouwd of op de grond gezet. Voor de lades waar de borden en schalen in zitten, komt een stevige elastische band zodat ze, bij eventueel slingeren, niet meer open kunnen schuiven. De salontafel en de burostoel worden zeevast gezet en in de pentry het gereedschap van de werkbank.
Als de eb ten einde is, ankeren we in een zijarm van de Elbe bij Glückstadt. Hier liggen we buiten het bereik van de golven van passerende schepen, die soms met meer dan 20 knopen passeren en daardoor enorme golven maken. Eind van de middag varen we na de kentering door tot de monding van de Elbe en net voor het donker worden, gaan we voor de nacht ten anker. Weer liggen we heel beschut tussen twee zandbanken, waar geen scheepvaart is. De volgende ochtend gaat om 05:00 het anker op en met het eerste licht vertrekken we met de stroom mee op onze tocht over zee boven de eilanden.
Onderweg is het verbazend stil qua scheepvaart, een verontrustend beeld; zowel Jan als Aldert zijn hier veel meer scheepvaart gewend... De zeelui genieten van de zeereis en zacht deinend klieft de Boreas haar weg door de golven.
Na een volle dag varen, lopen we het Dove Tief bij Nordeney binnen en ankeren we pal onder Juist om 16:00u in het onbetonde Kalfamergat, voor ons een vertrouwde plek. Een kolonie zeehonden is op gepaste afstand zichtbaar. Nieuwsgierig komt er één naar ons toe en kijkt belangstellend hoe wij op het achterdek een toast uitbrengen op de behouden vaart. Helaas geen fototoestel bij de hand :-(
Het is nog steeds knap warm en een verkoelende duik in het water is aangenaam. Wel met een touw want het stroomt er behoorlijk en daar valt niet tegenin te zwemmen! Jurjen maakt door een verrekijker een foto van de zeehonden op de zandbank .
Donderdag 14 augustus blijven we nog een dagje en genieten van ons schip met alleen de zee en de getijden. De route naar Delfzijl vervolgen we over het wad en vrijdag 15 augustus vertrekken we met het tij mee, rond 14:00 richting de Eems. Ook nu weer, zijn de omstandigheden optimaal. Een beetje slingeren als we bij de Eemshaven bakboord uit gaan maar dat is dan ook alles. Er wordt alvast gekookt zodat we, éénmaal in de haven van Delfzijl rond 19:00 vast maken aan de binnenkant van de grote steiger kunnen eten. Seaports Delfzijl heeft ons, ondanks de komst van marineschepen, na wat passen en meten hier toestemming voor gegeven.
Zaterdag 16 augustus nemen we afscheid van neef Jan. Zondag lopen een aantal marine schepen binnen. Twee schepen uit Canada, één uit Duitsland en één uit Letland, maken aan de buitenkant van de steiger vast. We hebben internationale buren!

Sandtorhafen Hamburg	We varen de haven uit	De Elbe op, naar zee!	Ankeren in de monding van de Elbe	Boven de eilanden
Ankerplek onder Juist, vlakbij Nordeney	Zeehonden door de verrekijker	Varen over het wad	De aanloop naar de haven van Delfzijl	Internationale buren!

De zesde etappe van onze zomerreis brengen we voornamelijk door in Delfzijl. Als de opstappers van boord zijn wordt schoon schip gemaakt. Het zout wordt weggespoeld en nieuwe voorraden ingeslagen.
We hebben contact met onze tijdelijke buren van de Duitse marine. Een kleine delegatie komt ons schip bekijken en als dank krijgen we een fles wijn en een Marine werk-Tshirt. We horen dat ze 6 maanden met de  2 Canadese marineschepen, en het schip uit Letland waar ook Nederlandse en Deense marinemensen op blijken te zitten, gezamelijk oefeningen doen. Daadwerkelijk ruimen ze nog mijnen op de Noordzee. Ze hebben een aantal Europese havensteden aangedaan en gaan nu via Wilhelmshafen onderweg naar de Oostzee waar een gemeenschappelijke oefening plaatsvindt.
Bij vertrek vindt op het Duitse schip een luidruchtig appél plaats; commando's worden geschreeeuwd; dat zijn we met onze headsets niet gewend. We zien eenzelfde techniek om het schip van de wal af te draaien, zij het met veel manschappen en fenders.
Vrijdag 22 augustus gaan we onderweg naar de Dollard, onze retraiteplek. Heerlijk om hier drie nachten te liggen, weg van de geluiden van de haven (hoewel we ook daar van hebben genoten). Zaterdag 23 staat er een flinke bries. Er komen 4 kanovaarders voorbij, best wel een stoere onderneming op dit stuk onrustig water. Wij liggen als een huis voor anker. Lezen, vouwen en af en toe een klein klusje.

schoon schip maken	De Duitse marine vertrekt	Onze route naar de Dollard	laatste avond op de Dollard

De laatste etappe: Hier krijgen we op maandag 25 augustus onze laatste opstapper aan boord. Zelf komen we graag in Leer: we ontmoeten er Duitse vrienden, genieten van de maritieme sfeer (er zijn meerdere grote rederijen gevestigd) en het is er goed winkelen. In de haven wennen we weer aan het luiden elk uur van de klokken in de diverse torens.
Dinsdag 26 augustus vertrekken we aan het einde van de middag; de sluis draait om 17:30 en qua tij komt dit ook goed uit. We gaan met zo'n 4 km/u stroom mee de Eems af en begin van de avond maken we vast in de buitenhaven van Emden. De havenmneester hadden we eerder mee afgesproken en bij aankomst, blijkt het de drijfsteiger waar de fiets-veerboot vanuit Delfzijl drie keer per dag komt aanmeren. De havendienst denkt dat, als wij met ons voorschip vastmaken en achter op een paal, er plek genoeg is voor "de Dollard". Dat is ook wel zo maar als de volgende dag om negen uur de Dollard arriveert, denkt de kapitein daar anders over. Voor hem is het alles of niets....
We nemen weer contact op met de havendienst en uiterst behulpzaam regelen ze voor ons een plek in de binnenhaven. Net voor de spoorbrug zodat we ten alle tijde weer weg kunnen (de spoorbrug draait niet zo vaak...)
Het is schitterend weer en we lopen zó de binnenstad van Emden in. In de haven ligt het vuurschip "Deutsche Bucht"; voor Aldert een nog levendige herinnering aan zijn zeetijd op de kustvaart. Ook hier wordt gewinkeld en op een marktplein met een groot terras wordt uitgebreid geluncht. In de middag wordt een tentoonstelling in de Kunsthallen bezocht en rond vier uur varen we weer naar de sluis, op naar het laatste stukje zout water van deze reis!
Na een voorspoedige tocht met weer flink de stroom mee over de Eems, varen we einde middag door de sluis van Delfzijl het Eemskanaal weer op en maken daar vast. 's Avonds op de fiets naar Toko Kapal, een Indonesisch huiskamer restaurant in Farsum, waar we een tafel hebben gereserveerd. Naast goed eten tegen een betaalbare prijs heerst er wel haast een intieme sfeer; een aanrader!
Donderdag 28 augustus varen we, na het ons zeer bekende Eemskanaal, rond de middag de stad Groningen weer in en maken vast aan de Gideonweg in het oude Winschoterdiep.

Terugkijkend is er van het Duitse strenge overheidsbeleid niets meer te vinden. Overal vriendelijke en zeer behulpzame mensen; betaalbare ligplaatsen en bovenal vriendelijkheid! Alleen Geesthacht bevestigd met het tegendeel de uitzondering dir ze innemen. Al met al werd het varen door Duitsland een bijzonder interessante en boeiende reis! 

Mooie plek in de haven van Leer	Brug over de Eems	Aankomst in Emden
Ligplek Emden                        Vuurschip in de binnenhaven	Voor de stadspoort	Groningen in zicht!